MOZART DOOR AUGUSTIN DUMAY / EEN FIJNE VERSTANDHOUDING

Zondagavond in de basiliek beleefde het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië een ware triomf. Meesterlijk geleid door een Augustin Dumay in grootse doen, wist het orkest het publiek in de ban te houden : niemand had zich aan zoveel pracht verwacht. Het programma zat er natuurlijk ook voor iets tussen : eerst de prachtige Romance voor viool en orkest van Dvorak… Daarna Mozart met zijn Concerto voor viool KV 216 en symfonie nr. 29 KV 201. Het publiek was er helemaal weg van ! Het concerto, rank, scherp, turbulent en grappig bij momenten, liet ons een Mozart zien, ontdaan van zijn buitenissige ongedwongenheden, de Mozart die meesters zoals Harnoncourt, Immerseel of Gardiner volledig hertekend hebben. De solist – en dirigent – integreerde zich met een vanzelfsprekende verstandhouding in het orkestrale spel, zonder ook maar één keer de virtuoos te spelen of te proberen om dominant te zijn. 

En toch, wat een precisie ! Wat een prachtige cadens op het einde van het allegro moderato ! Het finale rondo waaruit plots de schalkse kwinkslag uit Straatsburg tevoorschijn kwam op een onvoorzien tempo, bracht de zonnestralen die in de hemel halsstarrig verborgen bleven…De symfonie in A groot, loepzuiver, dynamisch, dramatisch indien gewenst, gaf een trouw portret van een Mozart op 18-jarige leeftijd… die reeds de furieuze grillen van de ‘Sturm und Drang’ achter zich had gelaten. Prachtige vertolking van het oorspronkelijke thema met een delicate vibrato-streek, een opmerkelijk aanhouden van de andante die rond maar “cantabile” overging, een levendig menuet, ideaal om op te dansen, een wilde finale met een sprankelende precisie. Het deed ons terugdenken aan de uitstekende vertolking van “Anima Eterna” vorig jaar. Daarmee is alles gezegd !  

Als bisnummer brachten A. Dumay en het Orkest van Wallonië een fragment van “l’Arlésienne” ter nagedachtenis aan Brigitte Engerer. Prachtig ! (het artikel lezen)

L’Union – L’Ardennais (France), F. A., 27 juin 2012
Flâneries Musicales de Reims, 24 juin 2012

---

MOZART SOURIRE

“Het oudste kamerorkest van België, dat de titel ‘koninklijk’ mag dragen, geniet sinds 2003 van de dynamiek en de faam van haar Muzikaal Directeur en Hoofddirigent, Augustin Dumay. Haar rijke, warme en weelderige tonen,verlenen Symfonie nr. 29, in A groot, dat het gehele tweede gedeelte van de avond in beslag nam, een heel bijzondere aantrekkingskracht. Onder leiding van Augustin Dumay krijgt deze partituur een jeugdige touch mee, met een vitaliteit, een kracht en een scherpe zin voor nuances. Hij benadrukt in het bijzonder de dynamische contrasten, door hier of daar een expressief crescendo of diminuendo in te verwerken. Hij speelt vernuftig met de echo’s en de interactie tussen lessenaars, blaasinstrumenten, hoorns en hobo’s, met enkele mooie uitdagingen voor de snaarinstrumenten (…) De mooie rijkdom aan tonen van het orkest vindt in Augustin Dumay een gewillig dirigent, maar ook een solist met een zonnig timbre en een perfecte techniek (…) (het artikel lezen)

Classic Toulouse / Grands interprètes, Serge Chauzy, 22 juin 2012
Fête de la Musique, Toulouse, Halle aux grains, 22 juin 2012

---

 “Les Pendus” – “De Gehangenen” / Muziektheater

“Requiem pour une pensée Libre” (Le Soir en La Libre)
Concept : Josse De Pauw & Jan Kuijken / LOD Production

De nieuwe creatie van LOD production (Gent), “De gehangenen – Les pendus”,  waaraan het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië actief deelneemt.  Aan deze internationale productie hebben vijf deelnemers uit verschillende landen samen gewerkt : de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS), het Nationaal Theater van Brussel, het Grand Théâtre de Luxembourg, Le Maillon Strasbourg, KunstFestSpieleHerrenhausen (Hannover), Vocaal LAB Nederland en het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië.

De gehangenen, dat zijn de ongelovigen die tegen beter weten in ontkennen en die luidop vragen durven stellen. Ze kunnen zich niet berusten in wat reeds gekend is of wat op schrift gesteld is. Ze steken al hun energie in hun zoektocht teneinde hun eigen honger naar kennis te stillen. Maar niemand erkent hun inspanningen. Vaak moeten ze hun nieuwsgierigheid met hun leven bekopen.  De muzikanten van het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië hebben een vertolking gebracht van een compositie van Jan Kuijken. Een muzikaal relaas waarbij de spanningen ontstaan uit de interactie tussen het orkest, de acteurs, de zangers, en de stem- en geluidsopnames. Twee acteurs en drie zangers worden boven de muzikanten opgehangen. Josse De Pauw heeft voor hen een gesproken gedeelte en een gezongen gedeelte geschreven. Dit spektakel brengt een eerbetoon aan al die weldenkende zieners die, omwille van hun overtuiging, zijn opgehangen, gemarteld, verbrand of opgesloten en probeert een antwoord te brengen op de vraag : “Zal ik opgehangen worden als ik denk ?”.

“Een mooi, wreed en aangrijpend spektakel… voorzien van humor, in een verbazingwekkend lichtspel… Prachtig !”

LE SOIR Michèle Friche, 04.05.2011

Ik heb een persoon zien wenen van emotie. Ik heb veel mensen zien rechtstaan om een staande ovatie te geven, wat eerder zeldzaam is bij een première. Dat wil zeggen dat er iets is gebeurd.

DE MORGEN 02.05.2011 

De pracht van dit spektakel berust op de schitterende muzikale vertolking door het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië, onder leiding van Etienne Siebens. Zelden wordt er zo’n evenwicht gevonden tussen het spelen, de zang en de muziek. Dit spektakel geeft stof tot nadenken. Maar wie goed luistert, ervaart een genot dat overeenstemt met datgene wat men ervaart bij het horen van een uitstekende uitvoering van een passie of een requiem. Dat is de verdienste van Jan Kuijken. Maar de geestelijke vader van het concept is en blijft Josse De Pauw. Hij stort zich met zo’n intensiteit en genoegen op het basisconcept, dat hij, vertrekkende van twijfels, een waarheid vindt die de deugdelijkheid van de Romeinse cultuur niet te niet doet, maar die enkel een beetje schade berokkent. Hij is poëet en historicus tegelijkertijd.

KNACK 02.05.2011

“De Gehangenen” is een ‘momento mori’ gewijd aan al diegenen die om het leven gekomen zijn omdat ze ideeën hadden die tegen de stroom in gingen. Josse De Pauw heeft geopteerd voor een imposante vorm, maar de tekst domineert het geheel.

DE STANDAARD 02.05.2011

Josse De Pauw levert een prachtig spektakel. (…) Humor is één van de wapens waarmee dit aangrijpende pleidooi voor vrijheid wordt overgebracht. (…) Deze gehangenen, omringd door een vreemd licht, maken gaten in de donkere hemels. De magie van het beeld, het geluid, snijdt onze adem af: poëzie en wreedheid bovenop elkaar, spektakel en filosofie vermengd. (..) Niets strengs daarin, filosofie volgens de zeer mooie stijl van Josse De Pauw (eveneens regisseur) vliegt doorheen de toppen, de voeten verankerd in aardse humor. (…) De Gehangenen zijn een nieuwe akte van vertrouwen in tolerantie, de eenheid van de gemeenschappen en de verdediging van de vrije meningsuiting die heden ten dage volledig tot zijn recht komt.

LE SOIR 03.05.2011 

De gehangenen van Josse De Pauw, zeer mooie mini-opera over het gevaar van het denken. (…) Van bij het begin, is het beeld sterk, obsederend. (…) De tekst van Josse De Pauw zit vol warmte en gaat over de natuur, gevoeligheid, alsook over de noodzaak om te denken en te zoeken. (…) Als een voorbeeld van retoriek en gevoeligheid, sluit het vocale gedeelte nauw aan bij de tekst, gebracht door drie zangers (ook zelf gehangenen) met een krachtig timbre, Janneke Daalderop, sopraan, Ekaterina Levental, mezzosopraan, en Steven van Gils, tenor, en de ‘kinderstem’ van Lidewei Loot, de revelatie van de casting.

LA LIBRE BELGIQUE 03.05.2011

Door de prachtige stemmen van sopraan Janneke Daalderop, mezzosopraan Ekaterina Levental, tenor Steven van Gils en de zo hartverscheurende, zachte kinderstem van Lidewei Loot, net als door de geïnspireerde partituur van Jan Kuijken, heel verfijnd gespeeld door het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië, een ensemble van strijkinstrumenten onder leiding van Etienne Siebens, net als door, bij wijze van contrast, solist Jan Kuijken zelf en zijn heftige cello op een verontrustende geluidsband, net als door het performante acteerwerk van acteurs Hilde Van Mieghem en Tom Jansen, net als door de inventiviteit van de lichteffecten van Enrico Bagnoli… alles, absoluut alles, draagt ertoe bij om van dit spektakel één van de meest magistrale werken te maken van de twee bedenkers Kuijken-de Pauw, waarvan de laatste de regie voor zijn rekening nam. Prachtig.

RUE DU THEATRE 06.05.2011

---

“Deze avond om 19u, geeft één van de meest prestigieuze ensembles van Europa, het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië, een buitengewoon Mozartconcert in het Romeins Atheneum”. 

NINEO’CLOCK (Boekarest), Costin Tuchila, 21 december 200 – Concert in het Romeins Atheneum te Boekarest

“Dit is een bijzonder, buitengewoon evenement. Het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië heeft twee avonden gespeeld op het muziekfestival van Peking. Dit is een evenement van formaat. De genodigden op het festival van Peking worden zorgvuldig geselecteerd uit de allerbesten ter wereld. De selectie is streng en veel orkesten blijven in de kou staan, ondanks herhaaldelijke aanvragen. De prestatie van het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië was buitengewoon, mede omwille van het kader waarin het zich afspeelde. De concertzaal van de Verboden Stad geldt immers als één van de beste zalen op het Aziatische continent (…) De prestatie van het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië was tenslotte ook buitengewoon door het programma dat werd gespeeld. Op maandag bracht het Waalse orkest een alles bij elkaar vrij klassiek repertoire, uitsluitend gewijd aan Mozart, maar de avond voordien bracht het, samen met het Filharmonisch Orkest van China, een foutloze bonte uitvoeringonder leiding van dirigent Long Yu (…) De mix van genres en culturen verliep bijna natuurlijk, zonder ook maar één valse noot. Wat van het optreden bijna een fysieke slag maakte, is het feit dat de twee orkesten slechts twee dagen hadden om hun violen gelijk te stemmen. Bovendien moesten de Belgische muzikanten nog het 6 uur tijdsverschil tussen de twee landen verteren”. 

LA LIBRE BELGIQUE, Vincent Rocour, 24 oktober 2006 – Festival van Peking

“Dit is de eerste keer dat een Belgisch orkest hier uitgenodigd wordt; gewoonlijk valt die eer te beurt aan het Filharmonisch Orkest van Wenen of het Scala van Milaan. In een prachtige concertzaal in het hart van de zeer symbolische Verboden Stad. Augustin Dumay had een echte ontmoeting tussen twee culturen in gedachten : de muzikanten hebben zich onder elkaar gemengd, de handelingen waren synchroon, alsof ze altijd al samen gerepeteerd hadden“. 

LE SOIR, Frédéric Soumois, 24 oktober 2006 – Festival van Peking

“Een buitengewone avond, afgelopen zondagavond in Peking. In de Verboden Stad mocht het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië optreden voor drie Franstalige ministers ! (…) Men moet immers weten dat deze immense residentie van de keizerlijke familie, gevestigd in volle stadscentrum, al meer dan 60 jaar een concertzaal huisvest met een buitengewone akoestiek. En elk jaar nodigt het festival van Peking, dat in oktober wordt georganiseerd, daar de meest gerenommeerde internationale orkesten uit (…) Proficiat dus aan het Kamerorkest dat op haar beurt de muzikale faam van het Gewest tot ver buiten de landsgrenzen uitdraagt. Het mag trouwens benadrukt worden dat het concert van gisterenavond, voor meer dan 1200 aanwezigen, een groot succes was. En dat het best mogelijk is dat er binnenkort Chinese werken zullen gaan opduiken in het repertoire van het orkest of in ieder geval bij ons zullen te horen zijn”.

VERS L’AVENIR, Marie-France GIHOUSSE, 23 oktober 2006 – Festival van Peking

“Weinig internationale orkesten hebben het geluk om te mogen optreden in de concertzaal van de beroemde Verboden Stad in Peking. Eerder waren daar al het Scala van Milaan, het Filharmonisch Orkest van Wenen of de Opera van Berlijn te gast. Dit weekend heeft het Kamerorkest daar haar naam in gouden letters bijgeschreven. Meer nog, het heeft een gemengd concert gegeven, samen met het Filharmonisch Orkest van China !Dat was een groot moment voor de dirigent van het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië, Augustin Dumay, die optrad met viool, maar ook voor zijn muzikanten, die zich op zondag in een mythisch kader mengden onder het Filharmonisch Orkest van China. Het ensemble heeft na een bezielend optreden een echte staande ovatie gekregen van het publiek “.

LA PROVINCE, M. R., 24 oktober 2006 – Festival van Peking

“Het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië : de internationale prestatie (…) Men kan hier niet meer spreken over « vooruitgang » maar over « niveau » – in dit geval -, ondersteund door eersteklas muzikanten, die met volle overgave speelden (…) Het meest intense moment, en door het publiek met de grootste erkenning onthaald, was ontegensprekelijk symfonie nr. 29, de eerste « grote » symfonie van Mozart, waarbij het orkest – nog altijd onder leiding van lange slungel Dumay – een ideaal staaltje van meesterschap, vitaliteit en eenvoud (het sleutelwoord) liet bewonderen“.

LA LIBRE BELGIQUE, Martine Dumont-Mergeay, 4 oktober 2006 – « Mozart » – Concerten met Maria Joao Pires, Ricardo Castro en Augustin Dumay in het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel, in Eindhoven en in het Théâtre des Champs-Élysées in Parijs

“De fantastische Portugese pianiste Maria Joao Pires is een muzikale persoonlijkheid die het hart van de wereld heeft veroverd (…) Violist Augustin Dumay behoort eveneens tot de allergrootsten. Net als Pires, speelt hij van binnenuit met een enorme « muzikale beleving », een formidabele tonaliteit, en een adembenemend charisma (…) Hij dirigeert eveneens één van de oudste orkesten van België, het lofwaardige « Koninklijk Kamerorkest van Wallonië », dat onder zijn impuls een voortreffelijk kleurenpalet brengt (…) Wat een magistrale violist, die de partituur ver overstijgt, subliem qua geluid, zuiverheid en expressie (…) en die perfecte integratie van de solist in zijn ensemble, zo intens verstrengeld, een perfecte eenheid in een complexe architectuur, zoals Mozart het voor ogen had. Briljant (…) Wat een onmetelijke diepte en wat een intensiteit van alle muzikanten op het podium, indrukwekkend !”. 

EINDHOVEN DAGBLAD, Cornelie Hoendervanger, 22 september 2006 « Mozart »-concerten met Maria Joao Pires, Ricardo Castro en Augustin Dumay in het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel, in Eindhoven en in het Théâtre des Champs-Élysées in Parijs

“Een orkest van topkwaliteit verenigd rond een groots dirigent, Augustin Dumay. Een kamerorkest dat de hele wereld aankan. Menton, Montpellier, Parijs en binnenkort Peking. Het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië is te zien op de grootste podia (…) Steeds meer worden de prestaties van het orkest gegeerd door eersterangs muziekevenementen (…) Op al deze muzikale afspraken waren 36.000 mensen aanwezig. Het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië is een goed exportproduct, maar het blijft toch sterk verankerd in het gewest waar het vandaan komt. Een vierde van haar optredens vinden plaats in Mons”.

LE SOIR, Franca Rossi, 28/07/2006

“Het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië is zeer ondernemend, modern met een vleugje charme, zoals een visie van toen die tijdloos is geworden“.

MIDI LIBRE, 22/07/2006 – Festival van Montpellier

“Laatste dag, laatste ronde. Hulde aan het Orchestre Royal de Chambre de Wallonie (…) De voorzitter dankt het Orchestre Royal de Chambre de Wallonie en Paul Goodwin hartelijk voor hun bijdrage aan deze beslissende week. Staande ovatie van de jury“.

Internationale Muziekwedstrijd Koningin Elisabeth van België 2005 (viool)
LA LIBRE BELGIQUE, Nicolas Blanmont en Martine Dumont-Mergeay, 17 mei 2005

“En laten we afsluiten met een welverdiend applaus voor het Orchestre Royal de Chambre de Wallonie dat blijk gaf van standvastigheid en opnieuw enthousiast en met gevoel voor precisie speelt. Dankzij Paul Goodwin, die hen tijdens deze marathon dirigeerde, en Augustin Dumay, hun muzikaal directeur”.

Internationale Muziekwedstrijd Koningin Elisabeth van België 2005 (viool)
LE SOIR, Michel Debrocq, 17 mei 2005

“(…) de manier waarop Paul Goodwin het Orchestre Royal de Chambre de Wallonie leidt, daar krijg je niet snel genoeg van: zuivere accenten, vurige tempi maar zonder te overdrijven, heldere (en trefzekere) blazers, perfecte typering van elke beweging (schitterende Turkse interruptie in het rondo in la groot) : een bijzonder grote kwalitatieve sprong vooruit”.

Internationale Muziekwedstrijd Koningin Elisabeth van België 2005 (viool)
LA LIBRE BELGIQUE, Nicolas Blanmont, 10 mei 2005

“In een ideale omlijsting, dankzij het Orchestre Royal de Chambre de Wallonie…”.

Internationale Muziekwedstrijd Koningin Elisabeth van België 2005 (viool)
LA LIBRE BELGIQUE, Nicolas Blanmont, 11 mei 2005

‘Parijs, ten huize van Radio France. Giovanni Bellucci, piano. Orchestre Royal de Chambre de Wallonie en Augustin Dumay, viool en dirigent. (…) de Belgische formatie heeft grote indruk gemaakt in Parijs.

Simon Corley, februari 2005