“Les Pendus” – “De Gehangenen” / Muziektheater

“Requiem pour une pensée Libre” (Le Soir en La Libre)
Concept : Josse De Pauw & Jan Kuijken / LOD Production

Les pendus

Les pendus

De nieuwe creatie van LOD production (Gent), “De gehangenen – Les pendus” waaraan het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië actief deelneemt.  Aan deze internationale productie hebben vijf deelnemers uit verschillende landen samen gewerkt : de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS), het Nationaal Theater van Brussel, het Grand Théâtre de Luxembourg, Le Maillon Strasbourg, KunstFestSpieleHerrenhausen (Hannover), Vocaal LAB Nederland en het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië.

De gehangenen, dat zijn de ongelovigen die tegen beter weten in ontkennen en die luidop vragen durven stellen. Ze kunnen zich niet berusten in wat reeds gekend is of wat op schrift gesteld is. Ze steken al hun energie in hun zoektocht teneinde hun eigen honger naar kennis te stillen. Maar niemand erkent hun inspanningen. Vaak moeten ze hun nieuwsgierigheid met hun leven bekopen.  De muzikanten van het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië hebben een vertolking gebracht van een compositie van Jan Kuijken. Een muzikaal relaas waarbij de spanningen ontstaan uit de interactie tussen het orkest, de acteurs, de zangers, en de stem- en geluidsopnames. Twee acteurs en drie zangers worden boven de muzikanten opgehangen. Josse De Pauw heeft voor hen een gesproken gedeelte en een gezongen gedeelte geschreven. Dit spektakel brengt een eerbetoon aan al die weldenkende zieners die, omwille van hun overtuiging, zijn opgehangen, gemarteld, verbrand of opgesloten en probeert een antwoord te brengen op de vraag : “Zal ik opgehangen worden als ik denk ?”.

“Een mooi, wreed en aangrijpend spektakel… voorzien van humor, in een verbazingwekkend lichtspel… Prachtig !”

LE SOIR Michèle Friche, 04.05.2011

Ik heb een persoon zien wenen van emotie. Ik heb veel mensen zien rechtstaan om een staande ovatie te geven, wat eerder zeldzaam is bij een première. Dat wil zeggen dat er iets is gebeurd.

DE MORGEN 02.05.2011 

De pracht van dit spektakel berust op de schitterende muzikale vertolking door het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië, onder leiding van Etienne Siebens. Zelden wordt er zo’n evenwicht gevonden tussen het spelen, de zang en de muziek. Dit spektakel geeft stof tot nadenken. Maar wie goed luistert, ervaart een genot dat overeenstemt met datgene wat men ervaart bij het horen van een uitstekende uitvoering van een passie of een requiem. Dat is de verdienste van Jan Kuijken. Maar de geestelijke vader van het concept is en blijft Josse De Pauw. Hij stort zich met zo’n intensiteit en genoegen op het basisconcept, dat hij, vertrekkende van twijfels, een waarheid vindt die de deugdelijkheid van de Romeinse cultuur niet te niet doet, maar die enkel een beetje schade berokkent. Hij is poëet en historicus tegelijkertijd.

KNACK 02.05.2011

“De Gehangenen” is een ‘momento mori’ gewijd aan al diegenen die om het leven gekomen zijn omdat ze ideeën hadden die tegen de stroom in gingen. Josse De Pauw heeft geopteerd voor een imposante vorm, maar de tekst domineert het geheel.

DE STANDAARD 02.05.2011

Josse De Pauw levert een prachtig spektakel. (…) Humor is één van de wapens waarmee dit aangrijpende pleidooi voor vrijheid wordt overgebracht. (…) Deze gehangenen, omringd door een vreemd licht, maken gaten in de donkere hemels. De magie van het beeld, het geluid, snijdt onze adem af: poëzie en wreedheid bovenop elkaar, spektakel en filosofie vermengd. (..) Niets strengs daarin, filosofie volgens de zeer mooie stijl van Josse De Pauw (eveneens regisseur) vliegt doorheen de toppen, de voeten verankerd in aardse humor. (…) De Gehangenen zijn een nieuwe akte van vertrouwen in tolerantie, de eenheid van de gemeenschappen en de verdediging van de vrije meningsuiting die heden ten dage volledig tot zijn recht komt.

LE SOIR 03.05.2011 

De gehangenen van Josse De Pauw, zeer mooie mini-opera over het gevaar van het denken. (…) Van bij het begin, is het beeld sterk, obsederend. (…) De tekst van Josse De Pauw zit vol warmte en gaat over de natuur, gevoeligheid, alsook over de noodzaak om te denken en te zoeken. (…) Als een voorbeeld van retoriek en gevoeligheid, sluit het vocale gedeelte nauw aan bij de tekst, gebracht door drie zangers (ook zelf gehangenen) met een krachtig timbre, Janneke Daalderop, sopraan, Ekaterina Levental, mezzosopraan, en Steven van Gils, tenor, en de ‘kinderstem’ van Lidewei Loot, de revelatie van de casting.

LA LIBRE BELGIQUE 03.05.2011

Door de prachtige stemmen van sopraan Janneke Daalderop, mezzosopraan Ekaterina Levental, tenor Steven van Gils en de zo hartverscheurende, zachte kinderstem van Lidewei Loot, net als door de geïnspireerde partituur van Jan Kuijken, heel verfijnd gespeeld door het Koninklijk Kamerorkest van Wallonië, een ensemble van strijkinstrumenten onder leiding van Etienne Siebens, net als door, bij wijze van contrast, solist Jan Kuijken zelf en zijn heftige cello op een verontrustende geluidsband, net als door het performante acteerwerk van acteurs Hilde Van Mieghem en Tom Jansen, net als door de inventiviteit van de lichteffecten van Enrico Bagnoli… alles, absoluut alles, draagt ertoe bij om van dit spektakel één van de meest magistrale werken te maken van de twee bedenkers Kuijken-de Pauw, waarvan de laatste de regie voor zijn rekening nam. Prachtig.

RUE DU THEATRE 06.05.2011

Share

Leave a Reply